Późną jesienią 1905 roku, w prostokątną niszę muru dopiero co zrekonstruowanej Bramy św. Mikołaja, zlokalizowanej na dawnym pierwszym przedzamczu zewnętrznym (zachodnia strona kompleksu zamkowego, niedaleko Bram Mostowych), wstawiono drewnianą i polichromowaną rzeźbę przedstawiającą patrona, od imienia którego wzięła ona swoją tradycyjną nazwę.

Naukowa restauracja zamku w Malborku trwająca od 1882 roku aż do II wojny światowej charakteryzowała się nie tylko rekonstrukcją bryły zamku oraz jego pomieszczeń w oparciu o badania naukowe, lecz również dekoracją oraz wyposażaniem ukończonych już sal. W tym celu zamawiano kopie średniowiecznych obiektów, bądź tworzono ich mniej lub bardziej udane rekonstrukcje. Jednym z takich obiektów była tarcza oblężnicza z herbem wielkiego mistrza, która zawisła na ścianie północnej sali siedmiofilarowej na zamku średnim.